55 lat Kampinoskiego Parku Narodowego
1 kwietnia 2014 r. w Centrum Edukacji w Izabelinie odbyła się uroczystość z okazji 55-lecia Kampinoskiego Parku Narodowego. Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w Warszawie na gali reprezentowali Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie Aleksandra Atłowska wraz z Regionalnym Konserwatorem Przyrody Marcinem Kalbarczykiem.
Kampinoski Park Narodowy utworzony w 1959 roku jest jednym z najstarszych w Polsce, a jednocześnie jedynym położonym na terenie województwa mazowieckiego. Park utworzony został w celu ochrony charakterystycznego dla pradoliny Wisły układu pasowego wydm i obszarów bagiennych oraz pozostałości pradawnej puszczy wraz z występującą na jego obszarze bogatą fauną, florą i biotą. Ewenementem na skalę europejską jest zachowanie tak niezwykłego bogactwa siedlisk i gatunków w bezpośrednim sąsiedztwie dużej, dynamicznie rozwijającej się aglomeracji miejskiej, jaką jest Warszawa.
Potwierdzeniem wysokich walorów przyrodniczych tego terenu jest objęcie obszaru Kampinoskiego Parku Narodowego ochroną w ramach Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 zarówno na mocy dyrektywy ptasiej, jak i siedliskowej jako PLC140001 Puszcza Kampinoska. Jest to jednocześnie rezerwat biosfery UNESCO-MaB.
Warto podkreślić, że po wielu latach nieobecności, udało się przywrócić tu rzadkie gatunki rodzimej fauny - w 1951 roku, jeszcze przed utworzeniem parku rozpoczęto reintrodukcję łosi. W późniejszych latach dzięki intensywnym działaniom podejmowanym przez Dyrekcję KPN prowadzono reintrodukcję bobrów - od 1980 roku i rysia - od 1992 roku. Obecnie gatunki te w obrębie parku tworzą stabilne populacje, a kampinoska populacja łosi jest drugą co do liczebności w kraju (zaraz po populacji biebrzańskiej). Jak dotąd na obszarze KPN stwierdzono 1400 gatunków roślin naczyniowych, około 16,5 tys. gatunków krajowej fauny, a wciąż odkrywane są nowe.
W trosce o zachowanie tych niezwykłych walorów przyrodniczych Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie współpracuje z Dyrekcją Kampinoskiego Parku Narodowego. Współpraca ta ma na celu m.in. zmniejszenie presji urbanistycznej na tereny parku, głównie poprzez ograniczenie powstawania nowej zabudowy mieszkaniowej, obiektów przemysłowych, inwestycji z zakresu melioracji wodnych mogących mieć negatywny wpływ na walory przyrodnicze parku. Regionalny Konserwator Przyrody, będący członkiem Rady Naukowej Kampinoskiego Parku Narodowego, bierze udział w posiedzeniach, w czasie których poruszane i rozwiązywane są bieżące problemy związane z funkcjonowaniem KPN. Dyrektor KPN jest członkiem Regionalnej Rady Ochrony Przyrody, wnosząc duży wkład w rozwiązywanie problemów dotyczących ochrony przyrody w województwie mazowieckim.
-----------------------------
Źródło: RDOŚ w Warszawie
Fot. Archiwum KPN