25 kwietnia obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem, którego celem jest zwrócenie uwagi na powszechne występowanie hałasu w życiu ludzi, zwiększanie świadomości występowania tego szkodliwego zjawiska oraz jego wpływu na zdrowie i życie.

Zagrożenie hałasem rośnie wraz z rozwojem cywilizacyjnym i działalnością człowieka. Największym problemem jest hałas powodowany przez ruch drogowy, kolejowy i lotniczy. Zagrożenie to wzrasta szczególnie szybko w dużych miastach i na terenach silnie zurbanizowanych.

Najczęściej hałas można opisać jako uciążliwy dźwięk o częstotliwości 65-70 decybeli [dB]. Hałas utrudnia sen, naukę, pracę, koncentrację, a także wypoczynek. Może być czynnikiem uszkodzeń słuchu, zaburzeń sercowych, oddychania, bólów głowy czy bezsenności. Z kolei w środowisku hałas powodowany jest głównie przez działalność przemysłową, ruch transportowy czy aktywność związaną z rekreacją. Hałas w środowisku to wszystkie uciążliwe, nieprzyjemne i niepożądane dźwięki w danym czasie i miejscu.

Ograniczenie hałasu w środowisku uzyskuje się za pomocą metod i sposobów technicznych, m.in. przez wyciszenie źródeł hałasu, zabezpieczenia akustyczno-urbanistyczne (np. pasy zieleni, wały ziemne, wykopy i ekrany akustyczne) oraz rozwiązania architektoniczne (np. rozpraszające dźwięk elewacje, dźwiękoszczelne okna). Bardzo istotny wpływ na zwalczanie hałasu mają obowiązujące przepisy prawne, dzięki którym istnieje możliwość kształtowania klimatu akustycznego, a tym samym ograniczenie zagrożenia hałasem na danym terenie.

Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem został ustanowiony przez Ligę Niedosłyszących i po raz pierwszy obchodzony w 1995 r. W Polsce obchody tego dnia zapoczątkowało w 2000 r. Towarzystwo Higieny Akustycznej.