Dolina Dolnej Narwi i Czerwony Bór to kolejne obszary Natura 2000, dla których Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku ustanowił plan zadań ochronnych.

Obszar Natura 2000 Dolina Dolnej Narwi obejmuje fragment doliny Narwi pomiędzy Łomżą, a Pułtuskiem o długości około 140 km. Większa część tego obszaru leży na terenie województwa mazowieckiego, powiaty kolneński i łomżyński - w województwie podlaskim. Dlatego rozporządzanie dotyczące planów zadań ochronnych wydali w porozumieniu Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Białymstoku i w Warszawie. Rzeka Narew zatacza na tym odcinku kilka szerokich łuków, a szerokość jej doliny waha się od 1,5 do 7 km. Rzeka ma charakter naturalny: występują tu wypłycenia, łachy i wyspy, liczne są meandry i starorzecza. Dolina Dolnej Narwi jest jednym z najważniejszych w Polsce obszarów specjalnej ochrony ptaków związanych z siedliskami szerokiej doliny rzecznej, która zachowała naturalny charakter. Jest to jedna z kilku głównych krajowych ostoi lęgowych rybitwy czarnej. To również teren występowania licznej populacji derkacza, dubelta, rybitwy białoczelnej i rybitwy rzecznej. Dolina Dolnej Narwi to także ważny korytarz ekologiczny i szlak przelotów oraz miejsce odpoczynku i żerowania ptaków migrujących. Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków ptaków wodno-błotnych w Dolinie Dolnej Narwi sprzyja ekstensywne użytkowanie dominujących tu łąk i suchych pastwisk, w tym przede wszystkim wypas i koszenie. Największe zagrożenie dla awifauny i jej siedlisk na tym obszarze stwarza natomiast zmiana tego użytkowania: zaprzestanie lub zmniejszenie intensywności wypasu i koszenia, a także zalesianie łąk i muraw, eksploatacja piasku i torfu, nadmierny rozwój zabudowy rekreacyjnej oraz wzrastająca presja drapieżnych ssaków, głównie lisa, niszczących lęgi.

Czerwony Bór jest zlokalizowany w zachodniej części województwa podlaskiego, w powiecie zambrowskim. Obejmuje swym zasięgiem pozostałości lasów zwanych pierwotnie Puszczą Czerwoną, o której wzmianki pojawiają się w dokumentach z lat 1503-1505. Nazwa ta związana jest z występowaniem modrzewia o brunatno-czerwonym zabarwieniu kory, który dawniej był tutaj gatunkiem panującym. Do najcenniejszych fragmentów Czerwonego Boru należą zarośla jałowca, występujące w mozaice z wrzosowiskami i różnego typu murawami., wydmy śródlądowe z murawami szczotlichowymi, suche wrzosowiska oraz suche, śródlądowe murawy napiaskowe. Na obszarze Czerwony Bór za konieczne uznano ochronę struktury gatunkowej drzewostanu i przeciwdziałanie sukcesji roślinności dlatego wśród zabiegów ochronnych jest usuwanie drzew i krzewów z powierzchni muraw oraz usuwanie ekspansywnych gatunków roślin.