Posiedzenie Stałego Komitetu Konwencji Berneńskiej
w dniach 1-4 grudnia 2015 r. w Strasburgu odbywa się coroczne posiedzenie Stałego Komitetu Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, zwanej potocznie Konwencją Berneńską. W spotkaniu uczestniczą przedstawiciele Stron Konwencji tj. państw europejskich, Afryki Północnej i Unii Europejskiej, państwa o statusie Obserwatora, m.in. Federacja Rosyjska oraz krajowe i międzynarodowe organizacje pozarządowe.
Podczas spotkania omawiane są m.in. projekty takich dokumentów jak:
- Kodeks postępowania w zakresie inwazyjnych gatunków obcych i plantacji drzew;
- Rekomendacja w sprawie zapobiegania i kontroli populacji azjatyckiego grzyba Batrachochytrium salamandrivorans, który spowodował wymarcie 96% populacji salamandry plamistej w Holandii;
- Plan pracy grupy roboczej Konwencji w sprawie zmian klimatu i ochrony różnorodności biologicznej;
- Rekomendacja w sprawie czynników wpływających na wagę wykroczeń oraz zasad orzekania w ramach oceny wykroczeń przeciwko ptakom, a w szczególności nielegalnego zabijania, łapania i handlu dzikimi ptakami;
- Rekomendacja w sprawie ochrony środowiska przyrodniczego poza obszarami chronionymi;
- Rekomendacja w sprawie przyszłości Europejskiego Dyplomu dla Obszarów Chronionych. W Polsce Dyplom został przyznany Bieszczadzkiemu Parkowi Narodowemu oraz Białowieskiemu Parkowi Narodowemu – obecnie jest zawieszony i zostanie przywrócony prawdopodobnie w 2016 r.
Ponadto Stały Komitet prowadzi sprawy o naruszenie przepisów Konwencji przez poszczególne państwa. Przykładowo dotyczą one: ochrony żółwi morskich na wybrzeżu tureckim i greckim, planowanej budowy elektrowni wodnych w parku narodowym Macedonii, wpływu elektrowni wiatrowych w Bułgarii na ptaki, czy zwalczania we Włoszech wiewiórki szarej pochodzącej z Ameryki Północnej. Polska przedstawi wyjaśnienia dotyczące możliwej skargi w sprawie rozprzestrzeniania się norki amerykańskiej na terenie kraju.
Dzika flora i fauna odgrywa pierwszorzędną rolę w utrzymaniu równowagi biologicznej, która stanowi naturalne dziedzictwo o wartości przyrodniczej, estetycznej, naukowej, kulturowej, rekreacyjnej, gospodarczej. Dlatego dzika przyroda powinna być zachowana by przekazać ją przyszłym pokoleniom.
W związku z tym, że liczebność wielu gatunków dzikiej fauny i flory ulega obecnie poważnemu zmniejszeniu, a niektórym z nich zagraża wyginięcie, Rada Europy w latach 70. ubiegłego wieku rozpoczęła negocjacje, które zakończyły się podpisaniem międzynarodowej umowy - Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, zwanej potocznie Konwencją Berneńską, 19 września 1979 r. w Bernie.
Do chwili obecnej ratyfikowało ją 51 stron, w tym poszczególne kraje wchodzące w skład Rady Europy, m.in. kraje członkowskie Unii Europejskiej, Federacja Rosyjska, cztery państwa afrykańskie, Białoruś. Więcej informacji na stronie poświęconej Konwencji.