Rdestowce azjatyckie występujące na terenie kraju to gatunki inwazyjne, obcego pochodzenia. Na kontynent europejski sprowadzono je początkowo jako rośliny ozdobne i miododajne, następnie samorzutnie rozprzestrzeniły się z ogrodów do środowiska. W wielu krajach Europy, i również w Polsce, gatunki te uznano za inwazyjne. Oznacza to, że stanowią one realne zagrożenie dla polskich ekosystemów. Jest to spowodowane tym, że rdestowce tworzą zwarte jednogatunkowe łany, wypierając w ten sposób rodzime rośliny i zubażając różnorodność owadów występujących na danym terenie.

W Polsce rdestowce można spotkać szczególnie nad rzekami, także na cennych obszarach chronionych, jak również na siedliskach nieużytkowanych, np. wzdłuż torów kolejowych, dróg, rowów. Łatwe rozprzestrzenianie tych roślin wynika ze sposobu rozmnażania i przemieszczania się. Kawałki pędów, za pomocą których się rozmnażają, transportowane są na znaczne odległości z wodą, a także z ziemią przewożoną np. z placów budowy. Ponadto te trudne do usunięcia rośliny są traktowane jako uciążliwe chwasty na nieruchomościach.

Ze względu na negatywny wpływ na rodzimą przyrodę, jak również na gospodarkę, zabronione jest przetrzymywanie, hodowla, import czy sprzedaż rdestu ostrokończystego, rdestu sachalijskiego oraz ich mieszańca – rdestu pośredniego. Żeby usunąć tę roślinę ze swojego ogrodu albo sprzed domu nie trzeba posiadać specjalnego zezwolenia, ponieważ rdestowce są bylinami, a nie krzewami. Przy wyborze metody usuwania należy kierować się jej wpływem na środowisko i zdrowie człowieka, skutecznością działań oraz kosztami.

Więcej informacji na temat rdestowców można znaleźć w publikacji Wytyczne dotyczących zwalczania rdestowców na terenie Polski, wykonanej na zlecenie Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, dostępnej na stronie www.gdos.gov.pl/igo.