Alarmujące doniesienia na temat wymierania pszczoły miodnej, które pojawiają się od 2006 r., spowodowały wzrost zainteresowania znaczeniem tego gatunku oraz innych owadów zapylających w ekosystemach, a także w gospodarce człowieka. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, iż działań mających na celu ograniczenie wymierania owadów zapylających nie możemy zaprzestać.

Jednak w Wielkim Dniu Pszczół, który obchodzony jest już po raz piąty warto również wspomnieć o niezwykle interesującym życiu pszczół.

Pszczoły są m.in. znakomitymi matematyczkami, dzięki czemu do perfekcji opanowały architekturę swoich gniazd. Według naukowców potrafią one obliczać kąty, co pozwala im budować plastry podzielone na szcześciokątne komórki. Taka struktura ula zapewnia im nie tylko bezpieczeństwo, ale również optymalizację zagospodarowania przestrzeni. Komórki służą do rozwoju czerwiu oraz gromadzenia zapasów miodu i pierzgi. Konstrukcja plastrów pozwala na uzyskanie największej powierzchni do gromadzenia zapasów miodu przy jednoczesnym zużyciu minimalnej ilości wosku. Jest to bardzo istotne ponieważ wosk wytwarzany przez pszczoły jest produktem bardzo energochłonnym. Aby wyprodukować 30 g wosku, pszczoła musi spożyć 220 g miodu.

Wosk produkowany jest przez gruczoły woskowe. Na brzusznej stronie odwłoka pszczół znajduje się osiem gładkich pól, tzw. lusterka woskowe, z których pszczoła sczesuje wypocone i zastygnięte łuski wosku. Następnie łuski trafiają do żuwaczek pszczół i tam są ugniatane i mieszane ze specjalnymi enzymami co powoduje, że wosk staje się jeszcze bardziej plastyczny i stanowi znakomity budulec gniazda.  Jest to niezwykle misterna praca, ponieważ na 1 g wosku potrzeba od 500 do 1250 łuseczek woskowych.

Jest to jedynie jeden z wielu elementów niezwykłego życia pszczół. Wiemy o nich dużo więcej, ale wiele jeszcze pozostało do odkrycia. Zachęcamy więc do poznania fascynującego świata tych maleńkich stworzeń, tak niezmiernie ważnych dla naszej planety i dla nas.